วันอังคารที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558
วันอาทิตย์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2558
วันอาทิตย์ที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2558
ความแตกต่างด้าน “จิตสำนึกสาธารณะ” ระหว่างชาวญี่ปุ่นกับคนไทย
...ความเป็นญี่ปุ่นสามารถจำกัดความได้ด้วยตัวอักษร
คันจิตัวเดียว คือ 和 หรือ “วะ” ซึ่งหมายถึง ความกลมกลืน
เนื่องจากญี่ปุ่นเป็นเกาะ คนญี่ปุ่นจึงต้องอยู่กันอย่างแออัดในพื้นที่จำกัด
และเป็นเหตุให้การ “อยู่ร่วมกัน” เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในญี่ปุ่น
ชาวญี่ปุ่นจะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งและยึดมั่นในพฤติกรรมที่เป็นแบบแผนเดียว
กัน พฤติกรรมที่แตกต่างออกไปจะไม่ถูกมองว่า “แนว” “เท่ห์”
หรือสะท้อนความเป็นตัวตน แต่จะถูกมองว่าเป็น “เรื่องประหลาด”
และชาวญี่ปุ่นจะฟันธงได้ทันทีว่าผู้ที่ประพฤตินอกแบบแผนนั้นคือ “คนนอก”
外人หรือ “ไกจิน” ซึ่งไม่ได้มีความหมายเพียงแค่ “ชาวต่างชาติ”
แต่ยังมีนัยยะถึงการไม่ได้รับการยอมรับให้เป็นส่วนหนึ่งของสังคมญี่ปุ่น
...ชาวญี่ปุ่นเคร่งครัดในวินัยมากกว่าเพราะถูกจำกัด
ด้วยภูมิประเทศที่ถูกล้อมรอบด้วยทะเล หากอยู่ร่วมกันไม่ได้ก็หมดทางหนีรอด
แตกต่างจากเมืองไทยที่ "ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว"
คนไทยอยู่กันอย่างสุขสบายมาแต่ไหนแต่ไร
ไม่เคยต้องแก่งแย่งทรัพยากรหรืออยู่อย่างแร้นแค้น จนกลายเป็นนิสัย
“ทำได้ตามใจคือไทยแท้”
...ภาษา
ญี่ปุ่น คำว่า “เรียนรู้” 勉強
ใช้อักษรคันจิที่มีความหมายดั้งเดิมตามภาษาจีนว่า “บังคับ”
ซึ่งชาวญี่ปุ่นได้อธิบายนัยยะของคำว่าเรียนรู้ว่า
ผู้ที่บังคับตนเองทั้งด้านพฤติกรรมและจิตใจได้เท่านั้น
จึงเป็นผู้รู้ที่แท้จริง.
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)