W.Vajiramedhi From P.khondee & กวีซีฟู๊ด พระดีผีไม่รับ

ปรัชญาชีวิต การแต่งงาน ท่านคาลิล ยิบราน

แล้ว อัลมิตรา ก็ถามต่อไปว่า
                การแต่งงาน เล่าพระคุณท่าน
              และท่านตอบว่า
 
              เธอเกิดมาด้วยกัน
              และเธอก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป
              เธอจะอยู่ด้วยกันแม้เมื่อปีกขาวของความตาย
              ปัดกวาดวันคืนของเธอให้กระจัดกระจายไป
              ถูกแล้วเธอจะอยู่ด้วยกัน
              แม้ในความทรงจำอันสงัดของพระเป็นเจ้า
              แต่ขอให้มีช่องว่างในการอยู่ด้วยกันของเธอ
              และขอให้กระแสลมแห่งสวรรค์โบกโบยไปมาระหว่างเธอ

              จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งรัก
            และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงสมุทร
           อันเคลื่อนไหวอยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง
           จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
           จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
           จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง
           แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว
           ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว
           แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน
 
           จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง
          เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้นที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้
          และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่อย่าใกล้กันนัก
          เพราะว่าเสาของวิหารนั้นก็ยืนอยู่ห่างกัน
          และต้นโพธิ์ ต้นไทรก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้ 

ที่มา:http://olddreamz.com/bookshelf/prophet/prophet.html

มงคลชีวิต

หลวงพ่อชา สุภัทโท

ปลอดปม W.Vajiramedhi&กระจกส่องใจ&ผลบุญ

                       

                                                กระจกส่องใจ

   กระจก...ไม่เลือกที่จะสะท้อนภาพทุกชนิด ฉันใด
   จิตใจ.....จงเอาเยี่ยงอย่างกระจก
   กระจก...รับรู้แต่ไม่ยึดถือครอบครอง
   ดังนั้น....จึงไม่มีภาพใดๆหลงเหลือติดอยู่ในกระจก
   สายฝน...ในกระจก หาได้เปียกในกระจกไม่
   เปลวไฟ...ในกระจก ก็หาได้เผาลนกระจกเช่นกัน
   ทั้งนี้.......เพราะในกระจกไม่ได้ให้อำนาจแก่สายฝนและเปลวไฟ
   ดังนั้น......จงทำจิตใจของท่านให้เป็นดุจการรับรู้ของกระจก   เพราะถ้าหากจิตของท่านหลงยึดถือ หรือตกเป็นทาสของกิเลสเมื่อใด ความทุกข์ ความเศร้าหมองใจย่อมตามมาเมื่อนั้น 

           นี่คือมรรควิธีแห่งการเพ่งพิจารณาและรับรู้สรรพสิงด้วยใจที่สงบบริสุทธิ์ ว่างเปล่าจากการปรุงแต่ง เพื่อปลดปล่อยจิตใจให้ว่างเปล่าหลุดพ้นไปจากภาพมายาธรรมต่าง ๆ ที่คอยฉุดรั้ง หลอกลวงจิตไม่ให้เห็นถึงความจริง ซึ่งจะต้องพยายามทำจิตใจให้หลุดพ้นจากการยึดติดในสิ่งทั้งปวงเปรียบเสมือน กระจก ฯ

ด้วยความปรารถนาดีจาก

คุณะทัสสี  ภิกขุ

                                ผลบุญ

                อันกระจก นั้นไว้ส่อง มองดูหน้า
               ลักขณา ว่าเฉิดโฉม หรือน่าขัน
               ส่องแล้วสวย ส่องแล้วหล่อ จึงยึดกัน
               แข่งประขัน ปรุงแต่งกาย งมงายใจ

               ใช้กระจก ส่องแต่กาย เสียดายยิ่ง
               ประโยชน์จริง ต้องส่องใจ ให้สุกใส
               ส่องความดี บุญและบาป ก้นบึ่งใจ
               เห็นแล้วไซ้ร ปรับปรุงตน คือคนดี

               หากส่องใจ ส่องไปเถิด ประเสริฐค่า
               เกิดปัญญา พ้นยึดรูปและแสงสี
               แม้ตัวดำ แต่ใจบุญ คือเทพี
               เพราะความดี นั้นสูงค่า กว่ารูปกาย

 9 ตค .40       
 ด้วยความปรารถนาดีจาก
พอล เลอมัง